Vandaag badmintonner Arie Noortman (63) die afgelopen weekeinde voor de 34ste keer deelnam aan het Deventer Koekstadtoernooi. BC IJsselstad vernoemde een prijs naar hem.
Geloof: “Ik ben niet gelovig. Van huis uit heb ik dat niet meegekregen. Daar waren het meer rooie rakkers.”
Liefde: “Ik ben getrouwd met Joke. Al 38 jaar.”
Hoop: “Dat mensen weer een beetje fatsoenlijker met elkaar omgaan. We zijn te veel met onze eigen eer en glorie bezig.”
Ervaring: “Ervaring is leuk als je trainer bent. Als je zelf goed bent in het spelletje kun je beter training geven. Ik heb nu dertig jaar training gegeven en het is nu een keer genoeg geweest. Vanavond geef ik in Holten de laatste training. Daar komt geen feestje bij kijken. In onze wereld is dat niet gebruikelijk.”
Winnen: “Winnen is mooi meegenomen, maar niet het belangrijkst. Je moet vooral plezier hebben. Het mooie aan badminton is dat je je niet achter iemand anders kan verschuilen. Er is hooguit een trainer die een tip geeft, maar je moet het echt zelf doen.”
Vervelend: ,,Als mensen in een nauw straatje stoppen om te gaan kletsen. Ga dan even aan de kant. Soms stoor ik me aan de inzet van de jeugd. Ze komen met een mobieltje in de hand de zaal binnen. Zolang je geen arts of storingsmonteur bent, is dat toch niet nodig? Het ligt ook aan ouders. Sommige hebben hun kind nog nooit in sportkleding gezien.”
Trouw: “Ik ben in 1963 begonnen met badminton. Zaalsporten lopen terug. Iedereen is druk en er is ontzettend veel te doen. Op dinsdagavond badminton ik, maar als ik me dan niet lekker voel, moet ik weer een week wachten. Bij een sportschool kan je altijd terecht.”
Droom: “Dat ik nog even van het leven mag genieten. De verplichting is er af. Ik geniet van de vrijheid. Ik puzzel graag en houd van fietsen en wandelen. In Limburg gaan we regelmatig naar een vakantiehuisje. De mensen daar zijn gemoedelijk. Ik kom er graag.”